Andere artikelen
Terug naar magazine: 232
In gesprek met Suus Kooijman
Er is een zachtheid in het werk van Suus Kooijman die zich pas laat zien als je vertraagt. Haar schilderijen ademen tijd; ze lijken niet gemaakt, maar gevormd door herhaling, beweging en toeval. In haar handen wordt materiaal een geheugen. De verf, de was, het papier: alles draagt sporen van wat er eerder was. ‘Ik probeer het alledaagse te vangen. Sporen op vloeren, krabbels op muren of papier, resten van gebruik, tijd en verval. Er zit altijd iets achter de oppervlakte verborgen.’...